Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów muszą pamiętać, aby na dzień 31 grudnia przeprowadzić spis z natury.
Remanent to inaczej spis z natury lub inwentaryzacja – to spis towarów handlowych, materiałów podstawowych i pomocniczych, produkcji w toku, półwyrobów, wyrobów, odpadów i braków. Zadaniem remanentu jest porównanie stanu rzeczywistego, który posiadasz w swojej firmie i danymi wynikającymi z ksiąg.
Co należy spisać?
- towary handlowe – to towary zakupione do dalszej odsprzedaży,
- materiały, surowce podstawowe– mogą się zużyć w procesie produkcji lub stanowić element wyrobu np. opakowanie, czyli butelka,
- materiały pomocnicze – to pozostałe materiały np. w salonie fryzjerskim – farby, lakiery, ręczniki jednorazowe,
- wyroby gotowe – to wyroby własnej produkcji np. zakończone roboty budowlane,
- produkcję w toku – to wyroby własnej produkcji, nad którymi prace nie zostały zakończone, usługi przed ich zakończeniem np. wartość nakładów na nieskończoną budowę budynku na dzień 31 grudnia,
- braki – uszkodzone, niekompletne towary, materiały lub wyroby własnej produkcji niespełniające wymagań technicznych,
- odpady – materiały powstające podczas produkcji, które utraciły swoje właściwości pierwotne lub z powodu zniszczenia czy też uszkodzenia nie spełniają swoich warunków.
Kto musi dokonać spisu z natury?
Wszyscy podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów mają obowiązek zmierzyć się ze spisem z natury – niezależnie czy prowadzą sklep handlowy, czy może świadczą usługi kosmetyczne lub fryzjerskie.
Szczególne zasady sporządzania inwentaryzacji obejmują:
- księgarnie – w spisie z natury można pod jedną pozycją obejmować wydawnictwa w tej samej cenie, bez względu na nazwę i nazwisko autora. Należy jednak zachować podział na książki, broszury, albumy itp.,
- kantory – spisem z natury należy objąć niesprzedane wartości dewizowe,
- działy specjalne produkcji rolnej – spisem z natury należy objąć zużyte w toku produkcji materiały i surowce oraz liczbę zwierząt według gatunków i z podziałem na grupy.
Kiedy należy sporządzić spis z natury?
Najczęściej na koniec roku podatkowego, czyli 31 grudnia lub 1 stycznia.
Remanent zamyka rok podatkowy i pozwala ustalić dochód podatkowy, jest ostatnim wpisem w podatkowej księdze przychodów i rozchodów w danym roku i jednocześnie jest pierwszym wpisem na dzień 1 stycznia kolejnego roku.
Remanent należy sporządzić również, w przypadku likwidacji firmy lub zmiany wspólnika lub zmiany wysokości udziałów wspólników w spółce cywilnej.
Remanent powinien być sporządzony również, gdy firma nie ma w swoim magazynie żadnych towarów handlowych ani materiałów – remanent jest wtedy remanentem „zerowym” i właśnie taką wartość należy wpisać w księgę przychodów i rozchodów.
Harmonogram prac związanych ze spisem z natury
1. Pierwszy krok to uporządkowanie towarów i innych materiałów, które należy spisać. Można je pogrupować rodzajami, opakowaniami tak, żeby już sam spis był czynnością, która nie zabierze zbyt dużo czasu – można to już zrobić znacznie wcześniej, nie czekając do dnia 31.12.
2. Następnie należy spisać wszystkie towary, materiały, wyroby gotowe, produkty – spis musi zostać dokonany w dniu 31.12. na formularzu.
3. W kolejnym kroku w ciągu 14 dni należy wycenić wszystkie spisane artykuły – w tym celu muszą mieć Państwo dostęp do swoich faktur zakupu, bo właśnie na tych fakturach znajdą Państwo wartości, które pomogą ustalić wartość remanentu.
Wycena to nic innego jak pomnożenie ilości towarów lub materiałów (wyrobów gotowych, braków, odpadów) przez wartość tego samego towaru lub materiału kupionego w ostatnim czasie.
Uwaga!
– jeśli są Państwo czynnym podatnikiem VAT – z faktury zakupu należy pobrać jednostkowe wartości netto,
– jeśli są Państwo zwolnionym podatnikiem VAT – z faktury zakupu należy pobrać jednostkowe wartości brutto.
Zasady wyceny
W przypadku półfabrykatów, wyrobów gotowych i własnej produkcji – do wyceny należy ustalić koszty wytworzenia danego wyrobu.
Produkcję zwierzęcą należy wycenić z uwzględnieniem gatunku, grupy i wagi zwierząt.
Walutę obcą wyceniamy według cen zakupu, jednak w wysokości nie wyższej niż kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski w dniu kończącym rok podatkowy.
