logo

Rachunek w 2014 r.

Rachunek = Faktura

Do tej pory przedsiębiorcy przyzwyczaili się do rozróżnienia na tzw. vatowców (czynnych podatników VAT), którzy wystawiają faktury VAT oraz tzw. nie-vatowców (podatników zwolnionych z VAT), którzy wystawiają rachunki. Wystawianie faktur regulowała ustawa o VAT oraz rozporządzenie do niej, zaś wystawianie rachunków – Ordynacja podatkowa i dodatkowe rozporządzenie.
Zmiany od 1 stycznia 2014 mają na celu ujednolicenie kwestii dokumentacji – od tej daty wszyscy przedsiębiorcy będą upoważnieni do wystawiania faktur, niezależnie od tej czy zwolnieni z VAT czy też nie.

Ujednolicenie przepisów – korekta rachunku

O ile przepisy dotyczące faktur przewidywały możliwość wystawiania faktur korygujących ,to Ordynacja podatkowa nie przewidywała żadnych przepisów szczególnych w zakresie korygowania rachunków. Plusem od 1 stycznia będzie to, że błąd popełniony przez nievatowca na dokumencie sprzedaży skoryguje za pomocą faktury korygującej.

Nie zmieni się to, że przedsiębiorcy zwolnieni z VAT nie będą musieli potwierdzać każdej sprzedaży na rzecz innego przedsiębiorcy lub osoby prywatnej dokumentem sprzedaży. Tak jak dotychczas, będą musieli wystawić dokument tylko, jeśli klient sobie tego wyraźnie zażyczy. Różnica polegać będzie na tym, że jeśli przedsiębiorca zostanie zobowiązany do wystawienia tego dokumentu, to od 1 stycznia tym dokumentem będzie faktura, a nie rachunek. Nowością jest to, że brak obowiązku wystawienia faktury zostanie rozszerzony na podatników VAT czynnych, którzy wykonują czynności zwolnione.

Dane obowiązkowe z dokumentach sprzedaży

O1 stycznia 2014 zacznie obowiązywać Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 3.12.2013 r. w sprawie wystawiania faktur. Zgodnie z tym rozporządzeniem, faktury wystawiane przez przedsiębiorców zwolnionych z VAT będą zawierać te same dane co do tej pory rachunki.

Obowiązujące rozporządzenie przewiduje bowiem, że faktury dokumentujące dostawę towarów lub świadczenie usług zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 u.p.t.u. może zawierać jedynie:

  1.     datę wystawienia,
  2.     numer kolejny,
  3.     imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy,
  4.     nazwę (rodzaj) towaru lub usługi,
  5.     miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług,
  6.     cenę jednostkową towaru lub usługi,
  7.     kwotę należności ogółem

 

Dzięki temu rozwiązaniu, przedsiębiorcy zwolnieni z VAT, nie zaczną od 1 stycznia wystawiać wadliwych dokumentów, jeśli przyzwyczaili się do rachunków. Nawet jeśli dokument zostanie przez nich zatytułowany „rachunkiem” a nie „fakturą”, nie będzie to robić różnicy z punktu widzenia przepisów – jeśli wystawiony dokument będzie zawierać wszystkie elementy typowe dla dotychczasowego rachunku, to będzie stanowić fakturę. Tytuł zamieszczony na dokumencie będzie w tym wypadku nieistotny. Wynika to z tego, że nie jest on obowiązkowym elementem faktury, dlatego faktura będzie prawidłowa zarówno, jeśli w jej tytule znajdzie się „faktura”, „rachunek” czy też dowolny inny tytuł bądź nie będzie go w ogóle. (Biuro rachunkowe PCUD)

Zaznacz podstawę zwolnienia z VAT

Istotną rzeczą, na którą należy zwrócić uwagę jest to, że faktury dla czynności zwolnionych z VAT z reguły powinny zawierać podstawę zwolnienia tj. podanie konkretnego przepisu, z którego wynika zwolnienie z VAT. Nie dotyczy to zwolnienia podmiotowego (podatników VAT zwolnionych) oraz usług finansowych ( osobiście sugerowałabym wpisać taką uwagę). Wszyscy pozostali np. świadczący usługi medyczne, udzielający korepetycji czy wynajmujący mieszkania, muszą obowiązkowo podawać podstawę zwolnienia na wystawianych fakturach.